Według Charaka Samhita (najstarszym zachowanym tekście o medycynie ajurwedyjskiej) „Nie ma żadnej uleczalnej choroby we wszechświecie, której mumio nie można wyleczyć”. A zatem poniżej telegraficzny skrót o tej niebywałej substancji.
- Mumio (shilajit) to smolista substancja, która podczas upałów sączy się z pęknięć skał. Z tym, że materiał z Himalajów uznawany jest za zdecydowanie lepszy niż ten z Rosji i Chin.
- Istnieje kilka teorii czym właściwie jest mumio. Były przeprowadzane też badania w tym zakresie. Jedna z teorii mówi, że „są to pozostałości degradacji bakteryjnej i/lub grzybowej roślin bogatych w żywicę i lateks. Inna teoria sugeruje, że jest on wytwarzany przez mchy i wątrobowce, które rozkładają glebę i skały.” Jakby nie było – w różnych lokalizacjach znajdziemy mumio o różnych składach chemicznych.
- „Składa się z humusu, różnych minerałów, d-benzo-alfa-pironów i kwasów organicznych, takich jak kwasy fulwowe, humusowe, benzoesowe i hipuryczne.”
- W Ajurwedzie mumio wykorzystuje się w celu wzmocnienia męskości, u osób chorych na cukrzycę, anemię, wrzody, kamienie nerkowe, astmę, zapalenie stawów, lęk, choroby serca, żółtaczkę, epilepsję i kamienie żółciowe.
- Zaś jeśli chodzi o nowoczesne zastosowania, to autorzy książki, o której mowa na końcu, piszą, że:
- przeprowadzone badania na myszach pokazały większą skuteczność mumio od metforminy w obniżaniu poziomu cukru we krwi. Mumio przynosiło również korzyści dla osób z zaburzonym lipidogramem. Zmniejszało poziom całkowitego cholesterolu i podwyższało poziom HDL.
- Kolejne badanie na zwierzętach wykazało, że mumio w ciągu 5 dni zwiększyło poziom dopaminy u nich. Łagodziło u myszy niepokój i stres. Jeszcze inne badanie wykazało, że poprawiło także zdolność uczenia się i pamięć u szczurów.
- Z kolei jeszcze inne badania wykazały, że shilajit może pomóc w zapobieganiu owrzodzeniom żołądka i dwunastnicy wywołanym aspiryną, a także ma przeciwzapalne działanie u myszy z zapaleniem stawów.
- Rosyjskie badanie na mężczyznach z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego z użyciem mumie (rosyjska odmiana mumio) wskazywało na złagodzenie objawów.
- Rosyjski naukowiec, dr Volkov, wykorzystywał je do zwiększenia wydajności rosyjskich sportowców i kosmonautów. Opublikował też wiele badań przeprowadzonych na ludziach z użyciem mumio, ale wszystkie są dostępne tylko w języku rosyjskim.
Namawiam do lektury wybitnie interesującej książki „Adaptogeny od A do Z”, z której czerpałam zawarte tu informacje na temat mumio 🙂
